روزمرگم

روز مرگم اشك را شیدا كنید

روی قلبم عشق را پیدا كنید

روز مرگم خاك را باور كنید

روی قبرم لاله را پرپر كنید

روی قبرم لاله ای را خم كنید 

روز مرگم دوست را دعوت كنید

دور قبرم را كمی خلوت كنید

بعد مرگم خنده را از سر كنید

رفتنم را دوستان باور كنید

برای من دعایی کنید 

خودتان را آماده رفتن کنید 

دلم میگیرد...

دلم میگیرد 

وقتی او هسـت ,من هسـتم

اما قسمـت نیست ! 

فقط باید...

بعضی وقتا نمیشه به دست آورد 

فقط باید از دور 

تماشا کرد...

اشکال نداره

خیلــی سخته

تو چشمای کسی که عشقتو دزدیده زل بزنی بگی

اشکال نداره فداتشم 

من ناراحت نیستم گریه هام بخاطر مشکلات خودمه 

نه خیانت تو...

رویای کسی

حس خوبی نیست 

در رویای کسی گم بشی که

فکر تو حتی در خوابش نمی گنجد...

خاموش ِ خاموشم...

دیگر نه تویی هستی

نه حضوری

نه چراغی...

من برای همیشه

خاموش ِخاموشم...

...بـ ـ ـیخیال

بی خیال است…

خیلی بی خیال…

همان کسی که…

تمام خیال من است…

...سـ ـ ـرد

سرد است اما
سرما نمی خورم
تو نگران نباش
کلاهی که سرم گذاشتی
تا گردنم را پوشانده است

...بمیــ ـ ـری

بعضی وقتها

از شدت دلتنگی ، گریه که هیچ

دلت می خواهد ،

های های بمیری

خســــــــــته ام...

هم خسته‌ام

هم تنها

پنجره را باز می‌کنم

شب به کمکم می‌آید

 

یـ ـ ـ ـ ـادمان باشــ ـد

یـ ـ ـادمان باشد ازامروز خطایی نکنیم

                                           

گرچه درخویش شکستیم صدایی نکنیم

 

 پر پروانه شکستن هنرانسان نیست

                                          

 گرشکستیم زغفلت خویش من ومایی نکنیم    

 

یـ ـ ـادمان باشداگرشـ ـاخه گلی راچیدیم

 

 وقت پـ ـرپـ ـرشدنش سـ ـوزجدایی نکنیم

 

یـ ـ ـادمان باشد اگرخاطـ ـرمان تنهاماند

 

 طــــلب عـ ـ ـشــٍق زهــربی ســـروپایی نکنیم                   

 

ساعت

ساعت اتاق را خوابانده ام !
.
بی کوک ، بدون باطری
تا حتی هوس یک ثانیه حرکت هم
به سرش نزند . . !
.
.
.
.
.
گورِ پدر دقایق !
.
بی تو بودن شمارش نمیخواهد . . .

دلتنگی

دلتنگی.....

گاهـ ـی حجـ ـم ِ دلــــتنـگی هایـ ـم
آن قــَ ـــ ـدر زیـاد میشود
که دنیــــا
با تمام ِ وسعتش
برایـَم تنگ میشود ...
... دلتنــگـم...
دلتنـــــگ کسی کـــــه
گردش روزگــــارش به من که رسیــــد از
حرکـت ایستـاد...
دلتنگ کسی که دلتنگی هایم را ندید...
دلتنگ ِ خود َم...
خودی که مدتهــــ ــــ ــاست گم کـر د ه ام ...

گذشت دیگر آن زمان که فقط یک بار از دنیا می رفتیم
حالا یک بار از شهر می رویم

یک بار از دیار … یک بار از یاد … یک بار از دل … و یک بار از دست

شوپن

شعرم رو به همراه گل های رز تقدیمتون میکنم

از عشق مکن شکوه که جای گله ای نیست

بگذار بسوزد دل من که مسله ای نیست

من سوخته ام در تب انقدر که امروز

بین من و خورشید دگر فاصله ای نیست

یادمان باشد ازامروز خطایی نکنیم

گرچه در خویش شکستیم صدایی نکنیم

پر پروانه شکستن هنر انسان نیست

گر شکستیم زغفلت خویش من ومایی نکنیم

یادمان باشد اگرشاخه گلی راچیدیم

وقت پرپرشدنش سوزجدایی نکمنیم 

یادمان باشداگرخاطرمان تنهاماند 

طلب عشق زهر بی سروپایی نکنیم

گاهی تنهایی آنقدر قیمت دارد که درب را باز نمی کنم

حتی برای “تو” که سالها منتظر در زدنت بودم …

چایت را تلخ ننوش!!

فقط یک بار نگاهم کن

تمام قندهای دلم را برایت آب میکنم…

بی خیال است…

خیلی بی خیال…

همان کسی که…

تمام خیال من است…

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست… بلکه نداشتن کسی است که الفبای

دوست داشتن را برایت تکرار کند و تو از او رسم محبت بیاموزی.

بی شک آغوش تو

از عجایب دنیاست

واردش که می شوم زمان بی معنا می شود

هیچ بعدی ندارد

بی آنکه نفس بکشم ،روحم تازه می شود …

خدایا میوه ی ممنوعه ی این زمین خاکی

روی کدام درخت در انتظار دندان های حریص من است؟

هوس کرده ام از زمین اخراجم کنی!

گر باران ببارد،

باز می آیم درون کوچه ی امید،

و از ترکیب دستانم برایت چتر می سازم

مبادا قطره ای باران،

بیازاردنگاهت را.